કુદરત

દાદાની વાડીમાંથી મળ્યો પ્રાકૃતિક ખજાનો

અતુ..લ….

બાની બુમ સાંભળીને હું દોડતો આવ્યો અને પુછવા લાગ્યો કે શું બા?

જો અતુલ તને ખબર છે ને કે આપણે સાત-આઠ દિવસ ઘર સંભાળવનું છે. હા બા મને ખબર છે. શું કામ હતુ તે કહો.

જો આગળના ફળીયામાં આંબાનો મ્હોર ખર્યા કરે છે અને કેટલો કચરો પડે છે. હવે મારા પગ ચાલતા નથી તો તું કચરો વાળી નાખીશ?

હા બા તેમાં શું? હમણાં કચરો વાળવા લાગું છું.

હજુ તો કચરો વાળવાનો પુરો થાય ન થાય ત્યાં તો બાએ બુમ પાડી અ..તુ…લ….

ફરી પાછો બા પાસે પહોંચીને પુછવા લાગ્યો કે શું બા?

જો અતુલ હમણાં પાણી આવશે. પીવાનું પાણી તું ભરી લઈશ ને?

હા બા હમણાં ભરી લઉ છુ.

પાણી ભરાવાનું પુરુ થયું ત્યાં તો બાનો ફરી સાદ આવ્યો અ..તુ…લ….

પાછો પહોંચ્યો બા પાસે કે શું બા?

પાણી ભરાઈ ગયું?

હા

તો પાછળના પ્લોટમાં દાદાની વાડીમાં આંટો મારી આવ. ત્યાં આંબામાં મ્હોર કેવોક આવ્યો છે તે જોતો આવ અને ખાસ તો જોજે કે ત્યાં આજે નવા જ ફુલ ખીલ્યાં છે. જા ત્યાં જઈને બધું જોઈ આવ અને થોડા ફોટાએ પાડી લેજે ત્યાં હું લોટ બાંધી રાખું છું એટલે તને ગરમા ગરમ રોટલી જમાડી શકું.

સારુ બા હું હમણાં જ જઈને આવું છું.

અને દાદાની વાડીમાંથી મળ્યો પ્રાકૃતિક ખજાનો…



તમે થોડી વાર આ પ્રાકૃતિક વૈભવ માણો ત્યાં હું બાના હાથની ગરમા ગરમ રોટલીનું ભોજન જમીને આવું હો.. અને હા, ઓડકાર ખાતો ખાતો પાછો આવું ત્યાં સુધી તમે અહીં રહેશો ને?

Categories: કુટુંબ, કુદરત, કેળવણી, પ્રકૃતિ, પ્રશ્નાર્થ, મધુવન, વાર્તાલાપ તથા પ્રશ્નોત્તરી, સૌંદર્ય | Tags: , , | Leave a comment

ચાલ જીવ ફળીયું વાળીએ

Chal_Jiv_Faliyu_Valiye

Categories: આત્મકથા, કુદરત, ચિંતન, પ્રકૃતિ, મધુવન, હળવી પળો | Tags: , | Leave a comment

આવ્યો ફાગણીયો.. હો રૂડો ફાગણીયો…

Aayo_Faganiyo

મીત્રો,

શીયાળા અને ઉનાળાને જોડતી ઋતુ એટલે વસંત ઋતુ. આ ઋતુમાં શીયાળો ધીરે ધીરે વિદાય લે અને ઉનાળો ધીરે ધીરે તેનું પોત પ્રકાશવા લાગે. ગુજરાતી તારીખીયા પ્રમાણે મહા મહિનો અને ફાગણ મહીનો વસંત ઋતુના ગણાય. મહા મહિનો પુરો થયો. આપણે વસંતને તો વધાવી લીધી. હવે ઉનાળાની શરુઆતે મજાનો ફાગણીયો ફોરમતો આવ્યો છે તો તેનું યે ભાવભીનું સ્વાગત કરશું ને?

દોસ્તો, જીવનમાં સહુને નાની મોટી તકલીફો તો રહેવાની જ છે. તેથી કાઈ ઉત્સવો ઉજવવાનું થોડું છોડી દેવાશે? ઉત્સવો છે તો જીવનનો આનંદ છે. ઉત્સવો આપણને દુ:ખને હસી કાઢવાની અને જીંદગી ઉત્સાહપૂર્વક જીવવાની ખુમારી આપે છે. તો આપ સહુના જીવન પણ આ ફાગણની ફોરમ સાથે મહેંકી ઉઠે તેવી શુભેચ્છાઓ…


ફાગણ ફોરમતો આયો, આયો રે આયો..ફાગણ ફોરમતો આયો.
એના રંગે મલક રંગાયો રે આયો.. ફાગણ ફોરમતો આયો.

લાલ લાલ લાલ લાલ રંગ પેલા કેસુડાના સર સર અંગ પથરાયો
ઋતુઓનો રાજા પેલો ફાગણ આંગણ આવી અલબેલો લહેરાયો.. ફાગણ ફોરમતો આયો.

ગોળગોળ ઘુમતાને લઇ લઇ પીચકારી હોળીનો ગુલાલ રચાયો
સરરર રંગ છુટે લાડકડો લાડ લૂટે, ઉરમાં ઉમંગ સમાયો..ફાગણ ફોરમતો આયો.

ગોરી ગોરા છોરા છોરી કરતા રે જોરાજોરી ફાગણને લેતા વધાયો
મળી મેળા રસ ઘેલાં હેતમાં હરખ ઘેલાં લૂંટે લાડ લૂંટાયો … ફાગણ ફોરમતો આયો.

ફાગણ આયો રે ફાગણિયું મંગા દે રસિયાં ફાગણ આયો રે
એના રંગે મલક રંગાયો રે આયો.. ફાગણ ફોરમતો આયો…

તહુ દમક દમક દાદુર ડણ ડમકત, ગહકત મોર મલ્હાર ઘીરા
પિયુ પિયુ શબદ પુકારત ચાતક, પિયુ પિયુ કોકિલ કંઠ ઘીરા…. ફાગણ ફોરમતો આયો.

તહુ ગડડ ગડડ નભ હોત ગડાકા ને ઘણણણ ગિરિવર શિખર દડે
તહુ રૂમઝૂમ રૂમઝૂમ બરસત બરસા ગડડ ગડડ ઘન ઘોર ગરજે… ફાગણ ફોરમતો આયો.


ગીતના શબ્દનું સૌજન્ય તથા સાંભળવા માટે: મીતિક્ષા.કોમ


Categories: ઉત્સવ, કુદરત, ગમતાંનો ગુલાલ, પ્રકૃતિ, મધુવન, સૌંદર્ય | Tags: , , , , , | 2 Comments

ऋतुनां कुसुमाकरं

પ્યારા ગુજરાતીઓ,

કુંભમાં સ્નાન કરવુ હોય તે ભલે કરે.

સરોવરમાં માછલાં પકડવા હોય તે ભલે પકડે.

અરે ભાઈ વેલણ ટાઈટ દિવસે ગૃહિણીઓ વેલણ ટાઈટ કરીને પતિદેવોને સીધા દોર રાખે તો ભલે રાખે.

નવલોહીયા યુવાનો અને લેખકો ભલે વેલેન્ટાઈન ડે નીમીત્તે જીન્સના આવેગોને ધસમસતા રાખે.

ટુંકમાં જેને જેમ કરવું હોય તેમ ભલે કરે છેવટે તો બધા આનંદ કરવા આવ્યા છે ને? તો ભલેને સહુ કોઈ તેમની મતિ પ્રમાણે આનંદ કરતાં. અલબત્ત કોઈને નુકશાન પહોંચાડ્યા વગર સ્તો.

અમે તો વસંતોત્સવ મનાવશું.

લ્યો ત્યારે સહુને વસંતના વધામણાં.

આનંદ કેરી લહેરે જાણે હસી ઉઠ્યો કિરતાર
વેર્યાં ફુલડાં અપરંપાર
ઘેલી વસંત આવી રે.. ઘેલી વસંત આવી રે..
આનંદ કેરી લહેરે…

ધરતી માં ની લાડકડીની થઇ ચોમેર વધાઇ
કરિયાવરના લીલા પટોળા રહ્યા બધે પથરાઇ
પંખીડાની સ્વાગત રાગે ગુંજી ઉઠી શરણાઇ
ટહુકે કોયલ સૂર લગાવી,
ઘેલી વસંત આવી રે..
આનંદ કેરી લહેરે…

ભીક્ષા યાચે ફુલડે ફુલડે ફરીને ભમરો ન્યારો
પાંખે વાગે ભિખારી કેરો ગુન ગુન ગુન એકતારો
દેતી જ્યાં ત્યાં પાનપાનમાં મસ્તીનો તડકારો
એવું દાન અનેરું લાવી,
ઘેલી વસંત આવી રે..
આનંદ કેરી લહેરે…

મધુર એને પગલે પગલે ગુંજે રુમઝુમ ભાષા
સુણી સુતેલા અંતર જાગે છુપી અનોખી આશા
સર્જનહાર ઉમંગે આજે રંગીન રચે તમાશા
નાચે છે નટરાજ નચાવી
ઘેલી વસંત આવી રે..
આનંદ કેરી લહેરે…

ગરબો લેતા ઘમ્મર ઘુમે રાત દિવસ રઢિયાળા
વર્ષ તણી પટરાણી કાજે સુંદર ગુંથે માળા
જીવન સાગરમાં છલકાતા રસના ધોધ રૂપાળા
આજ નિરંતર ઉર બહાવી
ઘેલી વસંત આવી રે.. ઘેલી વસંત આવી રે..
આનંદ કેરી લહેરે જાણે હસી ઉઠ્યો કિરતાર
વેર્યાં ફુલડાં અપરંપાર
ઘેલી વસંત આવી રે.. ઘેલી વસંત આવી રે…


શબ્દ સૌજન્ય: મધુવન


Categories: આનંદ, ઉત્સવ, ઊજવણી, કુદરત, પ્રકૃતિ, પ્રેમ, ભારતિય સંસ્કૃતિ, મધુવન, સૌંદર્ય | Tags: , , , | Leave a comment

જાગીને જોઉ તો, પશ્ચિમે સૂર્ય દિસે

પશ્ચિમે સૂર્ય ?

પશ્ચિમે સૂર્ય ?

પોષ મહિનાની પૂનમના દિવસે ઉષા કાળે પશ્ચિમ દિશામાં જોયું તો અજવાળું અજવાળું.

થયું કે આ શું ? સવારના પહોરમાં પશ્ચિમમાં સૂર્ય ઊગ્યો?

પછી ખબર પડી કે આ તો ઈદનો નહીં પણ પૂનમનો ચાંદ છે.

કુદરતની કેવી કરામત છે ! સૂર્યના પ્રકાશને જેટલો પરાવર્તિત કરે એટલો ચંદ્ર મોટો અને ઊજળો દેખાય ખરુ ને?

ચિદાભાસ નું યે એવું તો છે. આત્માનો પ્રકાશ જેટલો પરાવર્તિત કરે તેટલો વધારે દિવ્ય દેખાય.

સૂર્ય પર તો હંમેશા અજવાળું.

કોઈક વિરલા ચિદાભાસ ને બદલે કૂટસ્થ માં સ્થિત થઈ જાય તો? તો તો હંમેશા દિવ્યતા અનુભવાય.

અલ્યા ભઈ, જગતને પછી બદલજો પહેલાં સ્વયં ને તો બદલો.

Categories: કુદરત, ચિંતન, પ્રકૃતિ | Tags: , , , , , , | Leave a comment

આપણે અત્યારે આ સૃષ્ટિના વિરાટચક્રમાં એક તુચ્છ જંતુ કરતાં કશુંયે વિશેષ મહત્વ ધરાવતા નથી

Categories: કુદરત | Tags: , , | Leave a comment

વસંતના વધામણાં…










Categories: ઉત્સવ, કુદરત, ગમતાંનો ગુલાલ, પ્રકૃતિ, પ્રેમ, સૌંદર્ય | Tags: , | 3 Comments

ત્યાં લગી આશ સૃષ્ટિની – આગંતુક

ત્યાં લગી આશ સૃષ્ટિની, જ્યાં લગી ઉગતા ફુલો
જીંદગી જીવવા જેવી, જ્યાં લગી કવિના કુળો (અજ્ઞાત)

મિત્રો,

ઉપર આપણે સુંદર ફુલો જોઈ રહ્યાં છીએ અને તેનો ધર્મ છે સુંદરતા અને સુગંધ.

જે જે સુંદર, સત્યને પવિત્ર પ્રેમલ છે
મારા અંશથી થયું, સમજી લે જે તે. (સરળ ગીતા)

જો આપણે આપણી જાતને મનુષ્ય તરીકેની ઓળખ આપવા માંગતા હોઈએ તો આપણે સુંદર,સાત્વિક અને સુગંધી બનવું જોઈએ. જે પોતાની જાત ઉપર કાલ્પનીક ઉપાધિનો આરોપ કરે છે તે તરત જ સંકોચાઈને પોતાની સુંદરતા ગુમાવે છે. માણસ સારા વિચારો ગમે ત્યાંથી મેળવી શકે પણ તેને માટે તેણે પોતાના અનંત આત્મા ઉપર કોઈ પણ પ્રકારની મુદ્રા મહોર ન મારી દેવાય. પોતાની જાત ઉપર મુદ્રા મહોર મારવથી તેને પોતાની જ વાત સાચી લાગે છે અને અન્યની વાતમાં રહેલા સત્યને તે સમજવાનો પ્રયત્ન કરવાનું બંધ કરે છે પરીણામે પોતાની તથા બીજાના મનની શાંતિનો તેના દ્વારા જાણ્યે અજાણ્યે ભંગ થશે. ફુલ કદી પોતાનો પ્રચાર નથી કરતું અને છતાં પતંગિયાઓ અને ભ્રમરો તેની મેળે જ સુગંધથી આકર્ષાઈને આવી જાય છે. તેવી રીતે ઉત્તમ મનુષ્યોના ચારિત્ર્યની સુગંધથી આપોઆપ જ લોકો તેની મેળે આકર્ષાઈને આવી જાય છે. સુંદરતા છે વિશાળતામાં, એક સ્થળે શાંતિથી બેસીને સુગંધ પ્રસરાવવામાં અને જ્યાં જઈએ ત્યાં શિષ્ટાચારપુર્વક ઘોંઘાટ કર્યા વગર સ્વસ્થ ચિત્તે શાંતિથી વાત કરવામાં.

Categories: કુદરત | Leave a comment

જીવો જીવસ્ય ભોજનમ

સમગ્ર સૃષ્ટીમાં નિયમ ચાલે છે કે જે બળવાન હોય તે નબળા ઉપર હકુમત ચલાવે. ઉંદર, નાના નાના જીવજંતુ વગેરે પક્ષીઓ કે બીલ્લીના શીકાર બને. વળી આ પક્ષીઓ પાછા મોટા પક્ષીઓના શીકાર બને. તેવી રીતે સર્વ પશુમાં બળવાન સિંહ છે અને તેનો સીધો શીકાર કરવાની ભાગ્યે જ કોઈ હિંમત કરે છે. જળચરોમાં મગર સહુથી બળવાન ગણાય છે. પક્ષીઓમાં ગરૂડ ને બળવાન ગણવામાં આવે છે અને મનુષ્યોમાં જે બળવાન હોય તે રાજા બને છે. આમ બળ તે વિભુતી છે અને બળવાન હોય તે જ જીવનનો આનંદ માણે છે. વિર્યને પણ બળ માનવામાં આવે છે, અને જે જરૂર વગર વિર્યનો ખર્ચ કર્યા કરે છે તે જીવનમાં સતત તાણ અનુભવ્યા કરે છે. જરૂરી અને મર્યાદિત જાતિય આનંદ ઉપયોગી છે પણ અમર્યાદ વિર્યનો વ્યય કરનાર બળ ગુમાવે છે. કોઈ એક બ્લોગ કે ગૃપમાં ભીષ્મ પિતામહને કોઈએ નપૂંસક કહ્યા છે. મને બહુ આશ્ચર્ય થયું કે જે ભરી સભામાંથી ૩ – ૩ રાજકુંવરીઓ ઉઠાવી લાવે, જેના તીર એટલી ઝડપથી છૂટે કે ગંગાનો પ્રવાહ રોકાઈ જાય તે નપૂંસક? અરે તેમને શસ્ત્રો છોડાવવા માટે શિખંડીને આગળ ઉભો રાખવો પડ્યો અને કૃષ્ણએ પોતે પણ પોતાની પ્રતિજ્ઞા તોડવી પડી તે શું નપૂંસક? ખેર, મારુ કહેવાનું એટલું જ છે કે વિર્ય પણ એક પ્રકારનું બળ જ છે. માટે જ સ્વામી વિવેકાનંદે કહ્યું કે “તમારા સ્નાયુઓને બળવાન બનાવો અને મસ્તિષ્કને ઉન્નત વિચારોથી ભરી દ્યો. નબળા લોકો માટે આ દુનિયામાં કે બીજી કોઈ દુનિયામાં કશું સ્થાન નથી. બહુ કાળ સુધી આપણે રોદણાં રોતા આવ્યા છીએ હવે વધુ વખત રડવાની જરૂર નથી. ઉપનિષદમાંથી બોમ્બની જેમ આવતો અને અજ્ઞાનના સમુહ પર કડાકાભેર તુટી પડતો શબ્દ છે અભી:. અભય ,અભય આ અભયની ઉપાસના કરો અને સર્વસમર્થ એવું આત્મબળ જાગૃત કરો કે જેનો કશાથી પ્રતિકાર ન થઈ શકે.”

Categories: કુદરત | Tags: | Leave a comment

Create a free website or blog at WordPress.com.