મિત્રો,
હમણાં હમણાં હું મજાકના મુડમાં હોઉ છું. આમ તો આ હાસ્ય-રચના ઘણી જુની છે પણ પ્રસંગોપાત વાગોળવી ગમે તેવી છે.
બે કુટુંબ ટ્રેનમાં જઈ રહ્યાં હતાં, બંનેને એક એક ૧૨-૧૩ વર્ષનો છોકરો હતો. શીયાળાની શરુઆત હતી તેથી થોડી ઠંડી લાગતી હતી અને એક છોકરાને છીંક આવી એટલે તેના પપ્પા ઉભા થઈને બારી બંધ કરવા માટે ગયાં.
ત્યાં તો બીજો છોકરો રડવા લાગ્યો એ એ એ!! મારે બારીની બહાર જોવું છે.
તેના પપ્પાએ બીજા ભાઈને કહ્યું બારી બંધ નહિં થાય.
પેલા ભાઈ કહે ન કેમ થાય – જોતાં નથી મારો છોકરો માંદો જ પડી જાય ને?
બીજા ભાઈ કહે – તમારાથી થાય તેમ કરી લ્યો બારી બંધ નહિં થાય એટલે નહિં થાય.
પેલા ભાઈને બહુ ગુસ્સો આવ્યો નહિં કેમ થાય – તેમ કહીને ધડ દઈને એક તમાચો ઝીંકી દીધો.
બીજા ભાઈ પણ કાઈ ઉણાં ઉતરે તેમ ન હતાં તેણે પેલાનો કાંઠલો પકડીને એવો તો ખેંચ્યો કે પેલા ભાઈ ભોં ભેગા થઈ ગયા. શર્ટના બે બટન તુટી ગયા અને શર્ટ બાંયમાંથી ફાટી ગયો.
ધમાલ આગળ વધે તે પહેલા એક કાકા ઘાંટા પાડીને કહેવા લાગ્યાં – મુર્ખાઓ બંધ કરો આ તમાશો – “બારીને કાચ જ નથી!”
સુજ્ઞેષુ કિં બહુના !!
ભજનામૃત + અમૃતવાણી 