શ્રાવણ હો ! અરધી વાટે તું રેલીશ મા !
મારી ભરી ભરી હેલ, છેડીશ મા !
અરધી વાટે તું રેલીશ મા !
ઝોલાં લે ઘન ગગનમાં, સરવર ઊછળે છોળ;
છાલક જરી તુજ લાગતાં, હૈયું લે હિલ્લોળ.
અરધી વાટે તું રેલીશ મા ! શ્રાવણ હો !
આછાં છાયલ અંગનાં, જોજે ના ભીંજાય,
કાચા રંગનો કંચવો, રખે ને રેલ્યો જાય.
અરધી વાટે તું રેલીશ મા ! શ્રાવણ હો !
શ્રાવણ ! તારાં સરવડાં, મોરી અખિયન-ધાર ;
તું વરસીને રહી જશે, એનો બારો માસ નિતાર.
અરધી વાટે તું રેલીશ મા ! શ્રાવણ હો !
ભજનામૃત + અમૃતવાણી 