ચિંતા વિષે – કબીરવાણી

*
(૬૩૭) ચિંતા મત કર નચિંત રહે, પુરનહાર સમર્થ,
જલ થલમેં જો જીન હય, ઉનકી ગાંઠ ક્યા ગર્થ.
*
(૬૩૮) ચિંતા ઐસી ડાકની, કાટ કલેજા ખાય,
વૈદ બિચારા ક્યા કરે, કહાં તક દવા લગાય.
*
(૬૩૯) સરજનહારે સરજીયા, આતા પાની લોન,
દેનેહારા દેત હય, મિટનહારા કોન?
*
(૬૪૦) કાહેકો તલપત ફિરે, કાહે પાવે દુઃખ,
પહેલે રજક બનાયકે, પિછે દીનો મુખ.
*
(૬૪૧) અબ તું કાહેકો ડરે, શિર પર હરિકા હાથ,
હસ્તી ચઢકર ડોલિયે, કુકર ભસે જો લાખ.
*
(૬૪૨) રચનહાર કો ચિન કર, ક્યા ખાવેકુ રોય,
દિલ મંદિરમેં પેંઠ કર, તાન પીછોડી સોય.
*
(૬૪3) સાહેબ સે સબ કુછ બને, બંદે સે કછુ નાય,
રાઈકો પરવત કરે, ઓર પરવત રાઈ માય.
*
(૬૪૪) ચિંતો તો હરિ નામકી, ઓર ન ચિંતવે દાસ,
જો કોઈ ચિંતવે નામ બીન, સોહિ કાલકી પાસ.
*
(૬૪૫)  કબીર! મેં ક્યા ચિંતવું, હમ ચિંતવે ક્યા હોય?
હરિ આપહી ચિંતા કરે, જો મોહે ચિંતા ન હોય.
*
(૬૪૬) મેરો ચેત્યો હર ના કરે, ક્યા કરૂં મેં ચિત્ત,
હર કો ચિત્યો હર કરે, તા પર રહું નચિંત.
*
(૬૪૭) રામ હિ કિયા સો હુવા, રામ કરે સો હોય,
રામ કરે સો હોયેગા, કાહે કલ્પો કોય.
*
(૬૪૮) મુખસે રહે સો માનવી, મનમેં રહે સો દેવ,
સુરતે રહે સો સંત, ઈસ બિધ જાનો ભેવ.
*
(૬૪૯) કબીર કબીર ક્યા કરો, ખોજો આપ શરીર,
જો યે પાંચો વશ કરો, તો આપે દાસ કબીર.
*
(૬૫૦) ઐસા કોન અભાગિયા, જો વિશ્વાસે ઓર,
રામ બિના પગ ધરનકું, કહો કહાં હય ઠોર.
*
(૬૫૧) કિયા બીન માંગે બીના, જાન બીના સબ આય,
કાહે કો મન કલ્પીયે, સહેજે રહે સમાય.
*
(૬૫૨) દાતા નદી એક સમ, સબ કોઈકો દેત,
હાથ કુંભ જીસકા જૈસા, તૈસાહી ભર લેત.
*
(૬૫૩) મુરદેકો બી દેતા હય, કપડા લત્તા આગ,
જીવત નર ચિંતા કરે, વાકો બડો અભાગ.
*
(૬૫૪) આશા તો એક રામ કી, દુજી આશ નીરાશ,
નદી કિનારે ઘર કરે, કબુ ન મરે પ્યાસ.
*
(૬૫૫) પીછે ચાહે ચાકરી, પહેલે મહીના દેય,
તા સાહેબ કો શીર સોંપતે, ક્યું કસકતા હય દેહ.
*
(૬૫૬) ચિડીયા પ્યાસી સમુદ્ર ગઈ, નિર ન ઘટ્યા જાય,
ઐસા બાસન ન બના, જામેં સમુદ્ર સમાય.
*
(૬૫૭) અજગર કરે ન ચાકરી, પંખી કરે ન કામ,
દાસ કબીરા યું કહે, સબકા દાતા રામ.
*
(૬૫૮) રામ નામસે દિલ મિલા, જમ હમ પર બરાય,
મોહે ભરોસા ઈષ્ટકા, બંદા નર્કે ન જાય.
*
(૬૫૯) ભજન ભરોસે આપકા, મગહર તજા શરીર,
તેજ પુંજ પ્રકાશમેં, પહોંચે દાસ કબીર.

સાર-અસાર ! – હરિશ્ચન્દ્ર