(૬૭) બિન બીજકા વૃક્ષ હય, બીન ધરતી અંકુર,
બિન પાની કા રંગ હય, તહાં જીવકા મુર.
(૬૮) હમ વાસી વહાં દેશકે, જહાં ગાજ રહા બ્રહ્માંડ,
અનહદ બાજા બાજીયા, અવિચલ જોત અખંડ.
(૬૯) આયા એકહિ દેશસેં, ઉતરા એક હિ ઘાટ,
બિચમેં દુબધા હો ગઈ, સો હો ગયે બારે બાટ.
(૭૦) હમ વાસી વહાં દેશ કે, જહાં જાત વરણ કુળ નાહે,
શબ્દ મિલાવા હો રહા, પર દેહ મિલાવા નાહે.
(૭૧) ગેબી આયા ગેબસે, ઔર યહાં લગાઈ એબ,
ઉલટ સમાનાં ગેબમેં, તો મિટ જાયે સબ એબ.
(૭૨) કબીર! જાત જાતકા પાહોના, જાત જાતમેં જાય,
સાહેબ જાત એજાત હય, સો સબમેં રહે સમાય.
(૭૩) કરી કરામત જગતકી, રાજ રીત બંધાન,
સાહ્યો કિયો તોહે સોંપકે, આપ છુપે કરી આન.
(૭૪) એક બુંદ તે સબ કિયા, નર નારી કા નામ,
સો તું અંદર ખોજ લે, સકળ વ્યાપક રામ.
(૭૫) એક બુંદ તે સબ કિયા, એ દેહકા બિસ્તાર,
સો તું ક્યું બિસારીયા, અંધે મુંઢ ગમાર.
(૭૬) સબ ઘટ ભિતર રામ હય, ઐસા આપ સો જાન,
આપ આપસે બંધીયા, આપે ભયા અજાણ.
(૭૭) પાંચ ઘાટકા પિંજરા, સો તો અપના નાહિ,
અપના પિંજર તહાં બસે, અગમ અગોચર માંહિ.
(૭૮) સગા હમારા રામજી, સહોદર હય પુની રામ,
ઔર સગા સબ સગમગા, કોઈ ન આવે કામ.
(૭૯) ચલ ગયે સો ના મિલે, કિસકો પુછું બાત,
માત પિતા સુત બાંધવા, જુઠા સબ સંગાત.
(૮૦) ક્યા કિયા હમ આયકે, ક્યા કરેંગે જાય?
ઈતકે ભયે ન ઉતકે ભયેં, ચલે સો મૂલ ગમાય.
(૮૧) કબીર! યા તન જાત હય, શકે તો ઠોર લગાય,
કે સેવા કર સંતકી, કે ગોવિંદ ગુણ ગાય.
(૮૨) કહાં જાય કહાં ઉપને, કહાં બરાયે લાડ,
ન જાનું કિસ રૂખ તલે, જાય પડેંગે હાડ.
(૮૩) આજ કાલ દીન પાંચમેં, જંગલ હોગી બાસ,
ઉપર લોકહિ ફિરેંગે, ઢોર ચરેંગે ઘાસ.
(૮૪) રામ નામ જાન્યો નહિં, કિયા ન હરિસેં હેત,
તાસે જનુની ભારે મુઈ, પથ્થર પડ્યા પેટ.
(૮૫) હરિકી ભક્તિ બિના, ધિક જીવન સંસાર,
ધુંવા કેરા ધોલરા, જાત ન લાગે વાર.
(૮૬) રામ બિસરાયો બાવરા, અચરજ કિનો યેહ,
ધન જોબન ચલ જાયગા, અંત હોયગી ખેહ.
(૮૭) મનખા જનમ તોકુ દીયો, ભજવેકો હરિ નામ,
કાહે કબીર ચેત્યો નહિં, લાગો ઔરહિ કામ.
(૮૮) મનુષ્ય જન્મ તોકો દિયો, ભજવેકો ગોવિંદ,
તું અપને કર આપકો, કહાં બંધાયે ફંદ.
(૮૯) મનુષ્ય જનમ તો દુર્લભ હય, નહિં વારંવાર,
તરવર તે ફલ ગિર પડો, બહોર ન લાગે ડાર.
(૯૦) કાસે સોવે નિંદભર, જાગી જપ મોરાર,
એક દિન ઐસો સોવેંગો, લાંબે પાંઉ પસાર.
(૯૧) કબીર! કેવલ નામકે, જબ લગ દિવે બાત,
તેલ ઘટા બાતી બુજી, તબ સોવે દિનરાત.
(૯૨) મન તું કૈસા બાવરા, તેરી શુદ્ધ ક્યું ખોય?
મોત આએ શિરપે ખડા, ધલતે બેર ન હોય.
(૯૩) મન અપના સમજાઈ લે, આયા ગાફેલ હોય,
બિન સમજે ઉઠ જાયગા, ફોકટ ફેરા તોય.
(૯૪) મનખા જનમ પાયકે, ભજીયો ન રઘુપતિ રાય,
તેલી કેરા બેલ જ્યું, ફિર ફિર ફેરા ખાય.
(૯૫) જગ સારા દરિદ્ર ભયા, ધનવંત ભયા ન કોઈ,
ધનવંત સોહિ જાનીયે, રામ પદાર્થ હોય.
(૯૬) રામ નામકી લૂટ હોય, લૂંટ શકે તો લૂંટ,
પિછેકો પસ્તાયેગો, જબ તન જાયગો છૂટ.
(૯૭) કાલ કરે સો આજ કર, આજ કરે સો અબ,
અવસર બિતો જાય તે, ફિર કરોગે કબ.
(૯૮) કાલ કહે મેં કાલ કરૂં, આગે વિસમી કાલ,
દો કાલકે બિચ કાળ હય, શકે તો આજ સંભાળ.
(૯૯) આજ કહે હરિ કાલ ભજું, કાલ કહે ફિર કાલ,
આજ કાલ કરતે હિ, અવસર જાતી ચાલ.
(૧૦૦) કબીર! અપને પહેરે જાગીયે, ના પર રહીયે સોય,
ના જાનું છિન એકમેં, કિસકા પહેરા હોય.
(૧૦૧) હરિ હરિ કર હુશયાર રહે, કુડી ગેલ નિવાર,
જો પેંડે ચલનાં તુજે, સોહિ પંથ સંભાર.
(૧૦૨) દિન ગમાયા દુનિયામેં, દુનિયા ચલી ન સાથ,
પાંય કુહાડા મારિયા, ગાફેલ અપને હાથ.
(૧૦૩) કબીર! ગુજરી બિખકી, સૌદા લિયા બિકાય,
ખોટી બાંધી ગાંઠડી, અબ કછુ લિયા ન જાય.