વૃક્ષન સોં મત લેહ,
મન રે ! તૂ વૃક્ષન સોં મત લેહ;
કાટે તા પર ક્રોધ કરે નાહીં,
સીંચે તાહિ સ્નેહ. – ૧
જો કોઉ વા પર પથ્થર ચલાવે,
તાહિ કૌ ફલ દે;
આપ સિર પર ધૂપ સહત હૈ,
ઔરન કૌ છાયાસુખ દે. – ૨
ધનિ ધનિ જડ યે પરમ પદારથ,
વૃથા મનુષ્ય કી દેહ;
‘સૂરદાસ’ મન કર્મ બચન કરિ,
ભક્તન કૌ મત એહ. – ૩